سخنان امام حسين.....
 
عاقل ، با کسی که می ترسد او را دروغگو پندارد ، هم سخن نمی شود
از کسی که می ترسد او را رد کند درخواستی نمی کند
به کسی که می ترسد او را بفریبد تکیه نمی نماید
و به کسی که به امید او اطمینانی نیست امید نمی بندد
.
.
.
.
عقل ، جز از راه پیروی حق به کمال نمی رسد
.
.
.
.
همانا دانا کسی است که حق گویی او فراوان باشد
.
.
.
.
هر کس این پنج چیز را نداشته باشد ، از زندگی خود چندان بهره ای نمی برد :
عقل ، دین ، ادب ، شرم و خوش خلقی
.
.
.
.
هرکس به نیک گزینی خدا برای او مطمئن شود
جز آنچه را خدا برایش گزیده است آرزو نمی کند
.
.
.
.
خداوند به هر کس راستگویی و نیکخویی و پاکدامنی و پاک خوری روزی کند
خیر دنیا و آخرت را ویژه او ساخته است
.
.
.
.
هر کس خدا را آنگونه که حق پرستش اوست بپرستند
خدا از فیض خود به او بالاتر از آرزوها و کفایتش ارزانی دارد
.
.
.
.
ادب این است که از خانه خود بیرون آیی و با هیچ کس برخورد نکنی
مگر آنکه او را برتر از خود ببینی
.
.
بخیل کسی است که از سلام کردن بخل ورزد
.
.
.
.
درستکار آسوده است
بی گناه بی باک
خیانتکار ترسان
و بدهکار هراسان است
هرگاه آشفتگی و بلا بر عاقلی روی آورد اندوه خود را با دور اندیشی می زداید
و برای چاره جویی در خانه عقل را می کوبد
.
.
.
.
آن کس که بخشش تو را نپذیرد ، تو را در جوانمردی کمک کرده است
.
.
.
.
آنچه را طاقت نداری به عهده مگیر
به آنچه نخواهی رسید مپرداز
آنچه را قادر نیستی به شمار نیاور
جز به اندازه ای که سود می بری هزینه مکن
پاداش جز به اندازه کارکرد خویش مخواه
جز به فرمانبرداری از خدای سبحان که به دست آورده ای شادمان مشو
و جز آنچه که خود را برای آن شایسته می بینی دریافت نکن
.
.
.
.
شکرگزاری تو برای نعمت پیشین ، نعمت تازه را سبب می شود
.
.
.
.
هر که از تدبیر باز ماند و از چاره ها ناتوان گردد ، مدارا کلید گره گشای اوست
.
.
.
.
اگر سه چیز نبود ، فرزند آدم هرگز برای چیزی سر خم نمی کرد : فقر ، بیماری و مرگ
.
.
.
.
اگر برادر مسلمانی را اطعام کنم برایم محبوب تر است تا افقی از بردگان را آزاد کنم
پرسیدند افق چقدر است ؟ فرمود : ده هزار